Pytia ’44 to powieść fantazy osadzona w Warszawie podczas drugiej wojny światowej.
Tytuł nieco tajemniczy, zdradza wprawdzie rok, w którym rozgrywa się akcja, natomiast imię kapłanki przepowiadającej przyszłość, raczej nie jest powszechnie znane. Aby się dowiedzieć, jaką rolę pełni w powieści Pytia, musimy poczekać do finału.
Głównym bohaterem jest Oleg Romanowicz, carski podpułkownik. Niespodziewanie i niewytłumaczalnie zostaje on przeniesiony do 1944 roku, na ulice powstańczej Warszawy. Udaje się do hotelu Prudential. Poznaje tam pozostałych bohaterów powieści, którzy pochodzą z różnych stron świata, a co ważniejsze z różnych czasów (przeszłości i przyszłości).
Bohaterowie pozostają w swojej enklawie, zastanawiają się skąd się tam wzięli. Ich głównym celem jest spotkanie z Wyrocznią. Nikt jednak nie wie, kiedy ono nastąpi i gdzie do niego dojdzie. Żyją tam niemal jak w domu Wielkiego Brata, nad którym wydaje się czuwać owa Wyrocznia. Mogą wprawdzie opuszczać budynek i obserwować walcząca Warszawę, ale niesie to za sobą niebezpieczeństwo utraty życia podczas bombardowania czy ostrzału.
Podczas pewnego rodzaju uwięzienia, w bohaterach budzą się instynkty, gromadzą napięcia, które wyładowują wzajemnie na sobie. Osadzeni w Prudentialu nie znają siebie, co umożliwia im pokazanie się z jak najlepszej strony, niekoniecznie zgodnie z prawdą. Ponieważ pochodzą oni z różnych epok, niektóre z kłamstw zostają zdemaskowane. Z kolei pochodzący z przeszłości niedowierzają tym z przyszłości, kiedy opowiadają o tym, co się stało w międzyczasie. Dodatkowe konflikty związane są z narodowościami pochodzenia poszczególnych osób. Trwa wojna, w której po przeciwnych stronach walczą narody bohaterów, między innymi Polacy, Niemcy i Rosjanie.
W warstwie socjologicznej autor pokazał odwieczne mechanizmy przenikania dobra i zła. Bohaterowie prezentują pewne postawy i wartości, którymi kierują się ludzie. Biorąc pod uwagę, że pochodzą oni z różnych okresów historycznych, pole manewru do prowadzenia dyskusji zostało nieco poszerzone, w stosunku do standardowej powieści obyczajowej.
Ważnym atutem powieści jest niewątpliwie tło historyczne. Miejsce, a także czas akcji, osadzono w samym środku drugiej wojny światowej. Od bombardowań drżą mury Prudentialu, Romanowicz udaje się kilkakrotnie na ulice Warszawy, przez co czytelnik dostaje wycinek okrucieństwa spowodowanego przez okupantów. Za sprawą bohaterów przenosimy się między innymi do carskiej Rosji, czy dworku szlacheckiego, a że mamy do czynienia z powieścią fantazy, dostajemy informację o wojnie Japońsko-Chińskiej, toczącej się w kosmosie.
Największym minusem książki wydaje się dosyć monotonna akcja, niekiedy też zbyt długie opisy. Także być może obecna sytuacja międzynarodowa niekoniecznie korzystnie wpływa na zapotrzebowanie na literaturę tego typu. Ale pamiętajmy, że Pytia powstała dużo wcześniej.
Podsumowując – powieść fantastyczna Pytia ’44, poprzez połączenie z elementami socjologicznymi i historycznymi staje się oryginalną pozycją. Napięcia występujące pomiędzy bohaterami oraz ich postawy, pozwalają czytelnikowi dokonać osądu poszczególnych postaci.